Een visbootje hebben

Een visbootje hebben…..

Ik vis al meer dan 20 jaar op zee, grotendeels vanaf de boot. Wedstrijden, buitenlandse vistrips, als opstapper meegaan met kotters en offshoreboten. Alles deed ik al, maar toch voelde ik me een beetje beperkt en begon van een eigen bootje te dromen. Zo’n 8 jaar geleden was het dan eindelijk zo ver, ik ging mijn eigen bootje kopen. Eerst het thuisfront overtuigd en een budget afgesproken. Na heel wat rondgekeken en onder andere op het Delta forum gehoord te hebben, koos ik voor een ca 20 jarig oud ranaatje dat ik voor 3250 euro op de kop kon tikken bij Poelgeest. In deze prijs was dan ook nog een nieuwe gps, Furuno GP-32, een Eagle dieptemeter, anker, touw, fenders en een nieuwe trailer inbegrepen. De motor die erop stond was een oude Yamaha 40 pk tweetakt met twee benzinetanks, het geen achteraf een heel goede motor bleek te zijn. Ik was de koning te rijk. En zoals iedereen dat waarschijnlijk doet bij de aankoop van een boot, probeerde ook ik mijn bootje in te richten naar mijn eigen zin. Zo praktisch mogelijk en alles in functie van het vissen. De laadruimte was wel wat beperkt vond ik.  Hiervoor heb ik vooronder een bak vast gesjort. Verder plaatste ik een radarreflector, hengelsteunen, hengelhouders, deltabak, verlichting in de kajuit, …

Na een jaartje kwam  de eerste grote verandering, nl de kleur. De originele kleur, geel, bordeaux viel best wel mee, maar dit in combinatie met blauwe antifouling was wat raar. Alles dus in de witte lak gezet en de blauwe antifouling behouden. Van deze gelegenheid gebruikt gemaakt om de kielstrip te vervangen, die begon te lekken. Dit blijkt trouwens een veel voorkomend euvel van rana, hetgeen trouwens makkelijk op de lossen is. Ik haalde de strip eraf en liet er één maken op maat in inox en met voorgeboorde gaten. Bij de specialist een 2-komponenten hars (Solupox Multi) gekocht en heel de binnenkant van de kiel opgegoten met de hars. Hierdoor kwam er in de kiel een driehoekvormig, hard deel over heel de lengte van de boot. Tijdens het uitharden in de voorgeboorde gaten dan de strip vastgezet zodat alles een geheel kon worden.

Kort hierna ben ik veranderd van gps toestel, de Furuno ging weg en daarvoor in de plaats kwam een Standard Horizon CP180 kaartplotter. Een uiterst handige kleurenplotter waar ik al jaren plezier van heb. Gedaan nu met de kaarten op papier, die kunnen nu droog in het opbergluik blijven.

Dan na een jaartje of drie ervoor gekozen om een andere motor te kopen. Een demomodel Tohatsu 50 pk TLDI gekocht en hiervoor de spiegel verstevigd met een aluminiumplaat. De topsnelheid ging van 38 km/u naar ca 50 pk/u met deze aankoop. Ook ging het verbruik fel naar beneden. Ik natuurlijk alweer heel tevreden en stortte me terug in heel wat visavonturen. Tijdens deze periode heb ik aan de bakboordzijde een eerste keer een vast opbergluik gemaakt. Eerst een geraamte gemaakt in panlatten en daar 3mm multiplex tegenaan getimmerd. Dit werd gepolyesterd en drie keer gelakt. Meteen gaf dit de boot een stuk stevigheid meer. In de bak twee luikjes ingewerkt en ik kon weer verder.

Na enkele jaren leuk varen en vissen ontdekte ik de zeebaarsvisserij en vond ik de kajuit in de weg staan bij het werpend vissen met kunstaas. Eerst ging ik op zoek naar een andere boot, centerconsole bij voorkeur. Maar, de meesten zullen het waarschijnlijk wel herkennen; voor je oude boot krijg je niks meer, en wil je zelf een andere tweedehandse boot kopen dan zijn de prijzen weer heel hoog hoger. Na een beetje gewikt en gewogen te hebben(en vooral gerekend), besliste ik om mijn rana’tje nog maar eens een facelift te geven. Deze keer was het een beetje drastischer. De kajuit ging eraf en de bodem werd volledig vernieuwd. De console werd verstevigd met extra opbergruimte, de zitbank werd gepolyesterd en de boorden werden ook verhoogd. Hiervoor ging ik op dezelfde manier te werk als bij de vorige bak die ik maakte. Eerst uitgetimmerd en dan gepolyesterd. De bodem heb ik helemaal uitgebroken. Hierin dwarsspanten gemaakt en daarop ook een multiplexplaat. Hierin boorde ik gaten om de dubbele bodem op te spuiten met PU schuim. Daarna overal weer twee lagen polyester op, en de bodem kreeg een extra derde laag. Alles weer in de witte lak en op de bodem antislipverf met extra zand in verwerkt. Tegelijkertijd heb ik de elektriciteitsleidingen vervangen en een nieuwe schakelkast geplaatst.

Als laatste werd er een buiskap besteld bij Zeilmakerij MAK, het geen een heel mooi eindresultaat gaf. Momenteel heb ik al enkele trips gedaan en ik moet zeggen dat het resultaat boven alle verwachtingen uitkomt. De boot is enorm solide geworden, bij mooi weer het kapje open en bij regen of kou lekker beschut achter het kapje. Het voorop gestelde doel, het werpend vissen, kan ik nu ongestoord doen.

Al deze verbouwingen  samen met de goede eigenschappen de romp van het model rana heb ik nu weer een bootje volledig naar mijn zin. Hoe lang dat echter weer gaat duren, …. ?

Nico Opdebeeck

Delta 946